Weg met het gezin en dat is hard nodig.

Weg met het gezin en dat is hard nodig.

15 augustus 2021 0 Door Susanne

De laatste dagen veel te hard gewerkt en uren gemaakt die er eigenlijk niet zijn. 

Een week voor de verhuizing lag ik nog met Pippi in het ziekenhuis en maakte ik mij niet alleen zorgen om Pippi maar ook over hoe we het allemaal moesten gaan doen.

Alles liep anders en tijd voor klussen, laat staan inpakken was er niet. 

Dus alles waar ik geen tijd voor had om in te pakken heb ik in vuilniszakken gegooid en gewoon verhuisd. Weer de meest chaotische verhuizing ooit maar we zitten er in. In ons nieuwbouw huis en mijn hele lijf doet pijn. Een prachtig huis waar ik vorige week even niet van kon genieten omdat ik aan het eind van mijn latijn was.

Drie keer in een jaar verhuizen met zes kinderen is slopend, gekkenwerk en dit merk je ook aan onze relatie.

Het is meer gillen tegen elkaar dan dat we lief zijn maar wat wil je met gemiddeld vijf uur slaap. We zijn vaak nog tot 12 uur bezig met klussen of dozen leegruimen. De kinderen gaan veel te laat naar bed omdat wij dan nog even die ene kast kunnen afmaken. 

Iedereen is oververmoeid en ik heb nog geen tijd gehad om even lekker in ons eigen nieuwe bad te gaan liggen. 

Mijn lichaam bont en blauw en ondertussen voedt het ook nog een kind. Al negen maanden volledige borstvoeding omdat Pippi haar darmen iets minder reageren op vaste voeding.

Alles gaat op zijn Pippi’s. 

‘Loop maar door, ergens kom je toch.’

Pippi Langkous

Nu zijn eindelijk de meeste dozen uitgepakt en kan ik weer een beetje de rust vinden. Kan ik weer ademen en zie ik door de dozen het prachtige resultaat.

Wat hebben wij hard gewerkt en wat hebben wij veel hulp gehad. Wij doen dit niet alleen en dat voelt zo fijn. 

Ik hoop dat mijn kinderen er later ook zo voor elkaar zijn. Al maken ze op dit moment alleen maar ruzie achter in de auto op weg naar het militair museum en heb ik al honderd keer gedreigd ze uit de auto te zetten.

Toch is het even fijn om weg te zijn met elkaar.

Vanavond gaan de kinderen maar een keertje vroeg naar bed zodat ik met Robert nog even een keertje kan zitten.

Kan zitten, om ons heen kijken en genieten van wat we allemaal al hebben gedaan.

Wat hebben wij hard gewerkt en als het zo ver is zal ik wat mooie beelden met jullie delen.