Niet zo lekker
‘Hij gaat niet zo lekker hè mam’ hoor ik Mats zeggen die naar mij komt toegelopen.
‘Geeft niet hoor mam, daar verkopen ze ook niks’ zegt hij erachteraan om mij gerust te stellen.
Alle braderieën afgezegd maar omdat deze in het teken staat van inclusie wilde ik toch een paar uurtjes proberen te komen maar echt storm loopt het niet en mijn energie is ver te zoeken.
Dan komt er een jong stel op mij afgelopen en de vrouw pakt mijn boek en begint erin te bladeren.
‘Mag ik je een brutale vraag stellen?’ Vraagt ze en ik knik ja.
‘Wist je het al tijdens je zwangerschap?’ Vraagt ze.
Ik begin mijn verhaal over de nipt test, het telefoontje dat ik kreeg en het gesprek met Robert en ze begint ineens hard te huilen.
‘Mag ik vragen wat je zo raakt aan mijn verhaal?’ Vraag ik haar terug.
‘Ik ben net zwanger van ons eerste kindje en ik zou niet weten wat ik zou doen’ antwoord ze.
Ik kijk haar aan en ik voel weer wat energie terug komen. ‘Wat je keuze ook zal zijn ik kan je één ding beloven dat het voor de liefde echt niet uitmaakt. Ik hou net zoveel van Pippi als van mijn andere kinderen.
Pippi heeft ons meer geleerd te genieten van de kleine dingen.
Stop met nu al verwachtingen creëren maar laat je verwonderen door dat kleine hummeltje in je buik en vier elke kleine stap, hoe klein ook’.
Robert en Mats kijken mij aan terwijl het stel mij bedankt en weer wegloopt.
‘Hier doe je het toch voor!’ hoor ik Robert zeggen.
Ja misschien niet heel veel boeken verkocht maar ik hoop echt dat deze jonge ouders gaan genieten van dit kleine kindje.
Verwondering in plaats van verwachting.
De eerste zin van het Syndroom van Beneden.
