Snel herstellen na je bevalling
Drie weken alweer en wat gaat het hard!
Het is zooo cliché maar het gaat echt hard en dat besef is alleen maar groter nu. Ik vraag mij ook serieus af waarom er mensen zijn die baby’s niks vinden, Seppe is zooo leuk! Dat hele kleine is er zo van af en voor je het weet lachen ze alweer naar je en kunnen ze zichzelf omdraaien.
Dat super kleine is zo schattig en ik wil hem het liefst de hele dag kroelen en met mij nog zes anderen.
Was ik bang voor jaloezie is het hier in huis alleen maar ruzie om wie hem vast mag houden of wie er naast hem in de auto mag zitten. De kinderen zijn zo bizar lief voor hem en zelfs de hond accepteert hem, al vond ze hem en mij in het begin maar een beetje eng. Ik had ook niet verwacht dat de hond hem niet zou accepteren, ik was eerder bang voor de kraamhulp en de hond. De eerste drie ochtenden was het ook steeds hard blaffen naar de kraamhulp als ze binnenkwam en sprong ze bang op als ze maar één beweging maakte. Op dag vier zat er eindelijk verbetering in en de laatste dagen kon ze gewoon naar binnen lopen zonder dat de hond maar ging blaffen als ze een keer te hard met haar armen zwaaide.
Ja de hond heeft echt een hele grote angst voor mensen en er is nog niemand geweest die ons echt goed heeft kunnen helpen en soms zitten wij dan ook letterlijk met onze handen in het haar.
De eerste vier dagen zaten wij in het ziekenhuis zoals jullie allemaal konden lezen maar eenmaal thuis herstelden wij in een rap tempo en kon ik niet wachten om heerlijk te gaan wandelen. Eindelijk weer mee de hond uit laten, al liep ik er nog steeds achteraan alsof ik hoog zwanger was. Nee echt hard loop ik nog niet maar zo lang ik in een langzaam tempo blijf lopen gaat het goed.
Seppe doet het ook super en groeit als kool op de borstvoeding. Ik ben ook nog makkelijker dan bij Floortje en ik heb het gevoel dat ik hem ook nog beter begrijp. Dat ik precies weet wanneer hij huilt om een voeding, krampjes of dat hij gewoon te lang wakker is en moeite heeft om in slaap te komen. Ook het consultatiebureau is super relaxt. Ze belde mij terwijl ik al in het zwembad zat met Seppe omdat ze langs wilde komen voor het eerste huisbezoek en moesten hard lachen toen ik ze bij het zwembad uitnodigde. Ja met nog vier kinderen kan je niet de hele dag thuis gaan zitten en zorgen wij ervoor dat we de vakantie voor hun ook leuk maken nu we niet weggaan.
Ik ga natuurlijk niet alleen naar het zwembad met de kinderen en ik en Seppe gaan zeker nog niet zwemmen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het zelfs even moeilijk vond mijn bikini aan te trekken aangezien ik nog best een buikje heb. Nu weet ik dat ik echt niet mag klagen maar toch hield ik mijn shirtje aan of een handdoek erom de eerste week, dat terwijl ik mijn kinderen juist wil leren zich nooit te gaan schamen voor hun lichaam. Het duurde dan ook even een paar dagen voordat ik weer echt met volle overtuiging kon zeggen tegen mijzelf dat ik mij niet zo moest aanstellen en dat ik juist trots mag zijn op die buik. Ja die buik die weer een prachtig kindje heeft gemaakt en mijn man die gelukkig ook zegt dat ik mij niet moet aanstellen en juist trots moet zijn.
Seppe gaat lekker met ons mee en ik ben maar wat trots op hem en de kinderen dat ze het allemaal zo goed doen.
Ik ben ook zo blij met de borstvoeding nu in die hitte want soms drinkt hij overdag om het uur omdat het zo warm is en de borstvoeding zich hier aan aanpast. Ook werkt dit goed tegen borstontstekingen want even afkloppen ik heb nog geen borstontsteking gehad.
Inmiddels beginnen de slapeloze nachten en hormonen ook hun tol te eisen en zitten er ook dagen bij dat ik al kan huilen als je boe roept. Ook nu kan ik makkelijker bedenken dat ook dit er bij hoort en weer over gaat en kan ik zelfs ‘s nachts uren met hem kroelen aan de borst omdat ik weet dat dit niet voor eeuwig is en dat ik zelfs deze momentjes nog ga missen.
Mijn man heeft nu ook vakantie en daardoor kan ik ’s ochtends nog heerlijk bijslapen. Ik ben nu ook een grote voorstander van meer vrije dagen voor de vaders na de bevalling want doordat ik nu in de morgen kan bijtanken voel ik mij beter dan ooit. Slaapgebrek is echt dodelijk en het zal mij niet verbazen als daar een groot deel van de depressies bij jonge moeders vandaan komt. Slecht slapen en de volgende dag gewoon moeten functioneren gaat gewoon niet. Dat ik nu zo veel kan doen met mijn kinderen en mijn gezin en dat ik zo snel herstel heeft waarschijnlijk hier ook mee te maken.
Mannen zouden ook in Nederland meer vrije dagen moeten krijgen na de bevalling, al is het alleen maar zodat de moeders hun slaap in kunnen halen en zo meer samen kunnen genieten van hun baby!
Natuurlijk blijven de gebroken nachten zwaar ondanks het bijslapen en zijn mijn hormonen mijn lijf nog niet uit.
