De avondvierdaagse zou verboden moeten worden!!! 

Wat zagen al die foto’s er gezellig uit van de avondvierdaagse op Facebook. Één grote feestparade maar niet bij ons.

Wij deden al wat jaren mee met Robine en vorig jaar hadden wij drie kleine kinderen in een bolderkar zitten maar dit jaar lieten wij Jente (groep 1) ook meelopen.

Groep 1 en 5 km is niet zo’n succes kan ik je melden! En nu ik dit schrijf hebben wij dag 1 nog maar gehad.

Dag 1

We hadden bedacht dat Robine en Jente wel konden lopen, voor mats hadden we de buggy mee en Floortje in de kinderwagen.

Natuurlijk wilde Mats (die normaal altijd loopt maar nu de buggy mee was) alleen maar in de buggy zitten en begon Jente bij aankomst op de verzamel plaats druk te spelen met de andere  kindjes met als gevolg dat ze na 50 meter van de 5 km al riep dat ze moe was.

Ik als slechte moeder heb haar toen overgehaald d.m.v. een snoepje en daar ging ze weer, ook Mats sprong voor een snoepje wel uit zijn buggy. Inmiddels als laatste van de groep liepen wij weer langzaam verder.

Natuurlijk moest Jente halverwege springen over stoepranden, rennen, op de bloembakken lopen, viel ze daarbij voorover en was het huilen. 

Dus daar liep ik met een huilend kind in mijn armen proberend de buggy te duwen om niet te verder achter te raken. Natuurlijk hield ik dit niet lang vol dus Mats moest uit de buggy zodat Jente even kon zitten. Mats wilde alleen als wij ( met 1 hand aan de buggy en de kinderwagen) met hem gingen slingeren.

Bij de finish aangekomen vroeg Jente waar haar medaille was en kwam het besef dat ze nog drie avonden moest lopen ” de avond vierrrrrrr daagse “. 

Alle kinderen gingen  moe en veel te laat naar bed. Ik hoorde ouders onderweg zeggen wat zullen ze lekker slapen maar bij ons werkt dit nu juist andersom. Jente en Floortje werden een paar keer wakker met Nachtangsten en hebben ons die avond lekker bezig gehouden. 

Dag 2

Vanavond slaan wij even over. Robine is bij haar moeder en onze kinderen zijn versleten wij proberen het morgen weer. 

Dag 3.

Ik had verwacht dat het deze avond wel beter zou gaan! De kinderen mochten verkleed de avondvierdaagse lopen. Robine 10 jaar vond dit natuurlijk stom en deed hier niet aan mee. Ze had ook afgesproken om met een vriendin naar het startpunt te fietsen dus wij zaten met 2 prinsesjes en Spider-Man in de auto. 

Bij aankomst op het startpunt zagen wij de vriendin van Robine maar Robine niet!!!!!!

Haar vriendin was het vergeten en Robine was nergens te bekennen. In paniek probeerde wij haar te bellen maar ze nam natuurlijk niet op. Robert besloot met Floortje terug te lopen en gelukkig kwam hij haar tegen. 

Pfffffff ze was aangekomen en we konden gaan lopen. Robine liep ver vooruit met haar vriendinnen en Jente riep na 50 meter al dat ze zere voeten had!!! “Niet zo aanstellen”, riep ik haar toe en liep verder. Toen ik haar mank zag lopen besloot ik toch maar te kijken en “ja hoor”, een grote blaar…! Dus daar gingen wij weer.

Twee kinderen in een wagen waarvan Spider-Man halverwege al lag te slapen, 1 kind op het stuur en Robine ver vooruit bij haar ouders vandaan. Deze avond was voor Jente meer een zitvierdaagse! 

Morgen de laatste avond en dan neem ik een fles wijn mee. Deze avond word mijn feestje inclusief medaille! 

Dag 4

Mats lag al te slapen in de auto onderweg naar het startpunt en uit de auto sliep hij verder in de buggy. Robine was deze keer wel aangekomen met haar vriendin en Jente was door het dolle want vanavond kreeg ze voor het eerst een medaille.

Na wat opstart problemen, valpartijen en tranen ging het na een 2 km verbazingwekkend goed.

Jente wilde ineens gaan lopen en ondanks haar blaar (waar de juf mij vandaag ook nog op attendeerde uit school) ging het goed. Mats die tot nu toe had geslapen werd de laatste 100 meter wakker en zag opa en oma staan met een bosje bloemen en een snoep medaille. De laatste avond zat erop en blij waren de kinderen met hun bloemen, snoepgoed en medaille. 

“Ik doe mijn medaille nooit meer af” zei Jente die gefeliciteerd werd door haar juf.

Om eerlijk te zijn moet ik toegeven dat ik genoot om die kinderen zo blij te zien en wat hebben we het eigenlijk getroffen met het weer. Mats die blij was met zijn snoepmedaille maar wel een beetje jaloers zag kijken naar de medaille van Robine en Jente.

“Mats volgend jaar als jij in groep 1 zit mag je ook meelopen”, hoorde ik mijzelf zeggen Mats blij en wij…….? Ach dat overleven wij ook wel weer!