Wintersport, het vervolg!
Zeven uur was de tijd dat iedereen wakker werd, uitslapen was er niet bij “ook doorslapen niet”.
Elke avond werd er wel een gezellig spelletje gespeeld met elkaar waarbij het vaak eindigde in een discussie omdat niemand tegen zijn verlies kan “it runs in the family”. De drie oudste kinderen lagen bij elkaar op de slaapkamer waar twee stapelbedden stonden. Floortje onze ( al een paar maanden geen) baby, lag bij ons in de kamer omdat die ’s nachts nog wel eens wakker wordt “eigenlijk altijd”. Om acht uur stond het ontbijt klaar met verse broodjes die waren gehaald bij de bakker en een half uur later startte het leed dat aankleden heet.
Van de vier kinderen is er nog maar 1 in staat zichzelf helemaal zelfstandig aan te kleden maar ook met de skischoenen en skikleding was onze hulp noodzakelijk.
Toch waren we vaker eerder klaar met onze vier kleine kinderen dan de rest, mede dankzij de skiles van Robine die ons verplichtten om om negen uur klaar te zijn. Wat een mooi gezicht al die kinderen in een hele ski uitrusting met hun eigen skipak, skischoenen en leuke helmen.
Lopen ging moeilijk in hun ski uitrusting en met één buggy mee was het vaak meerdere keren heen en weer lopen. De ene keer met de skispullen in de hand en de andere keer met de buggy en de kinderen op je heupen.
De kleintjes gingen de eerst dagen mee Robine naar haar skiles brengen om daarna zelf het skiën te oefenen op de baby helling, terwijl Floortje meekeek vanuit de buggy. Het skiën vonden ze voor een paar minuten leuk, we eindigde dan vaak met sleeën en een terrasje pakken. Het is misschien niet de skivakantie die je zou verwachten maar wij genoten hier zichtbaar van om onze kinderen zo bezig te zien.
Mats vond het skiën in het begin niet leuk totdat hij met stokken mocht skiën ‘die oma toevallig had meegenomen’.
Ik weet niet of elke jongen dat heeft maar mijn zoon maak je het gelukkigst met een grote stok, zijn zus is vaak jaloers hoe hij bezig kan zijn met alleen een stok.
Verwacht je dat het op wintersport koud is hebben wij het de eerste dagen bloedheet gehad en was insmeren een must. Op de vierde dag begon het hard te sneeuwen en zijn de jongste kinderen met opa en oma thuisgebleven zodat wij met de rest van de familie konden snowboarden.
Snowboarden in een sneeuwstorm is niet iets waar ik heel goed in ben en kost mij heel veel energie.
Als je dan samen met je partner halverwege uit de sleepjes lift valt en je voor je gevoel 100 km moet terug lopen in de sneeuwstorm om weer bij de piste aan te komen om daar de rest van de groep weer terug te zien en dan vervolgens moet aanhoren hoe heftig zij het hadden om dat stukje in de sneeuw te moeten skiën terwijl ze niets konden zien ”ze hadden ook met ons mogen meelopen”.
Die middag was ik dan ook versleten en hebben we verder een rustig dagje gehouden waarin ik lekker ben gaan koken “mijn hobby” voor die avond.
Mijn schoonzusje kwam met een ’top idee’ om een avond wandeling te maken in de sneeuw met de kinderen erbij. Na het avond eten hebben we alle kinderen dik ingepakt slee’s meegenomen en gaan!
Wat was het genieten om in het donker van de berg af te gaan met de slee en wat hadden de kinderen het naar hun zin tijdens het sneeuwballen gevecht.
Natuurlijk moest er een sneeuwpop gemaakt worden en werden mijn tante en oma die binnen waren gebleven ook ingepeperd ‘no mercy”. Ook opa was de sjaak!
Naar binnen, nog wat drinken, de kinderen naar bed om daarna lekker op de bank neer te ploffen en te bloggen terwijl de andere dames boer zoekt vrouw terugkijken op de laptop.
Dag vijf, de dag waarop ik er even doorheen zat. Ik was moe chagrijnig en had even helemaal geen zin om naar buiten te gaan. Mijn man bracht Robine naar haar skiles en ik ben binnen gebleven met de anderen kinderen, ik heb mijzelf niet eens aangekleed en ben pas rond de middag heerlijk samen met Floortje (onze baby) in het bubbelbad gegaan. De rest was een heerlijke buitentocht aan het maken terwijl ik het bad had vol laten lopen, sop erin en de bubbels aan om zo grote witte schuimbergen in het bad te maken waar Floortje in verdween.
De volgende dag was het onze dag!
Mijn ouders bleven thuis om op onze kinderen te passen terwijl wij die ochtend los gingen op de berg. Niet alleen los op de berg maar ook stonden wij weer als enige Nederlanders tijdens de lunch op een terras te dansen op de tafel “alles voor de social media”.
(zie Instagram bijsuse)
Inmiddels was Robine ook zo ver met haar lessen dat ze die middag gezellig met ons mee naar boven kon om gezamenlijk een tocht te maken. Robine stoorde zich mateloos aan onze musical.ly’s filmpjes waar we steeds voor stopten en wij de grootste lol in hadden. Gelukkig wilden haar oom daarna nog een paar keer met haar omhoog en konden ze zonder stoppen voor die maffe vrouwen de berg af.
Opa en oma werden weer afgelost en wij zijn nog gaan sleeën met de kinderen en natuurlijk eindigden dit weer in een warme chocomelk op een terrasje in de zon om daarna thuis met zijn allen gezellig te koken en te eten. Na het eten kwam er een zaklamp te voorschijn, gingen de lichten uit en begon er één iemand met het vertellen van een verhaal waarbij 14 man om de beurt het verhaaltje verder mochten vertellen inclusief de kinderen. De kinderen vonden dit zo leuk en spannend dat de zaklamp mee naar bed moest.
Versleten typ ik nu deze blog en hoop ik morgen nog een leuke laatste dag te beleven met iedereen om daarna de koffers in te pakken en ons klaar te maken voor de terugreis.
