Zes jaar later en eindelijk kan ik zeggen dat mijn huis echt mijn thuis is.
Misschien zijn er mensen die dit herkennen.
Zeven jaar geleden werd ik verliefd op mijn man die voor mij al eerder getrouwd is geweest. Uit dat huwelijk is ook mijn stiefdochter gekomen waar ik ontzettend dankbaar voor ben. Mijn man heeft toen net voor de breuk samen met zijn ex-vrouw dit huis gekocht en ook al hebben ze er niet lang samengewoond toch voelde het hierdoor niet altijd als mijn huis.
De drang om thuis te bevallen komt misschien ook daarvandaan omdat ik dit huis op de één of andere manier wil inwijden met bloed en al!
Die thuisbevalling is mij nog nooit gelukt en ik merk dat de drang ook minder wordt. Zeker na deze verbouwing. In die zes jaar tijd is bijna elke kamer in dit huis verbouwd (en geen kleine verbouwingen). Straks zijn alle bijgebouwde kamers gevuld met onze kinderen. Elke ruimte is nu volledig naar mijn zin en ook al stammen er nog een paar dingen uit zijn verleden daar kan ik mij niet meer aan storen en die horen inmiddels ook bij ons.
Ik voel me de laatste tijd geweldig in mijn eigen huis en heb helemaal mijn plaatsje gevonden.
Alle vijf de kinderen hebben hun eigen slaapkamer. Slaapkamers waar ik echt super SUPER trots op ben. Ze passen ook helemaal bij de kinderen en iedereen heeft zijn eigen plekje in huis. Van deze slaapkamers kon ik vroeger alleen maar dromen. Onze kinderen mogen echt niet klagen.
Niet alleen mijn huis maar mijn hele wijk en woonplaats voelt goed. Ik kom uit een dorpje Sliedrecht waar ik met zoveel plezier gewoond heb en zo mijn vaste plekken en mensen had maar inmiddels merk ik dat ik dat ook hier heb gecreëerd.
Misschien is de buurt minder blij met mij door ons konijn die af en toe ontsnapt, onze pup die nog wel eens blaft, luidruchtige kinderen, luidruchtige moeder en feestjes die wel eens uit de hand lopen maar ik ben wel heel blij met hen.
Ik heb het gevoel dat ik bij iedereen terecht kan voor het lenen van een pak melk of eieren. Blij met mijn buren die ook een grote passie voor eten hebben en een druk gezin, een buurvrouw die fotografe is en waar ik dankbaar gebruik van maak, buurmeisjes die hier oppassen, nieuwe en oude vrienden die af en toe komen aanwaaien voor een bak koffie, of dat ik uren zit te kletsen met de buurvrouwen uit de wijk op een bankje in de Albert Heijn en de kinderen die alleen maar buiten of bij ons in de tuin spelen met vriendjes uit de wijk.
De huizen in deze wijk stijgen extreem in prijs maar dat begrijp ik wel. Ik woon echt in het fijnste huis en de gezelligste wijk van Barendrecht.
