Niet op één lijn

‘Mag ik nog even zwemmen’ vraagt Mats! 

‘Natuurlijk’ roep ik tegelijk wanneer Robert. ‘Nee zegt’ en we kijken allemaal Robert smekend aan.

Zo gaat het eigenlijk altijd. Onze opvoeding, totaal niet op één lijn maar we vinden elkaar ergens in het midden na een lang gevecht.

Maar hier hoefden we niet lang over in conclaaf. 

‘Als ze al hun natte kleren maar uitdoen voordat ze de camper ingaan’.

Dat was het groene licht van Robert. Zo snel als ze konden gingen die kleren uit en springen. Springen onder een prachtige zonsondergang in een helder blauwe zee want hoe vaak komt dit nu voor?

Okay daarna liepen we met vijf kinderen in hun natte ondergoed over de boulevard waar iedereen deftig aan het eten was maar dat kan mij niks schelen.

Wij hebben een super avond gehad.