Hoe plan je je bevalling

Hoe plan je je bevalling

19 mei 2016 0 Door Susanne

Jawel ik was voor de derde keer zwanger van ons vierde kindje en deze keer wilde ik het helemaal anders doen!

zwanger

Mijn eerste dochter kreeg ik cadeau bij mijn relatie. Ze was 4 jaar oud toen ik van haar beviel, gewoon door simpel weg verliefd te worden op haar vader. Een makkelijkere bevalling is er niet.

Tijdens een festival in Middelburg leerde ik mijn huidige man kennen. De klik was er meteen. Hij is knap, lief, zelfstandig en een goede vader. Een half jaar later was ik zwanger (en nee zeker geen ongelukje) maar een bewuste keuze.

Het liefste wilde ik thuis bevallen op een baarkruk omdat dit een betere houding schijnt te zijn. Maar na 42 weken zwanger te zijn geweest werd ik ingeleid. De ruggenprik werd verkeerd (epiduraal) gezet waardoor ik tijdens mijn bevalling mijn buik en benen niet meer voelde. Ik heb dus helemaal niks gevoeld van de hele bevalling. Doordat ik ook geen persweeën voelde en dus niet genoeg druk kon zetten, kwam de vacuüm uit de kast. Hierdoor ben ik een week als baviaan door de wereld gegaan.

4 maanden na de bevalling was ik alweer zwanger van ons zoontje Mats. Ook was nu een thuisbevalling de wens maar na precies 40 weken midden in de nacht  wakker te worden met bloedverlies en 7 cm ontsluiting zonder weeën, werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar was het paniek omdat ze bang waren dat mijn placenta voor lag. Nadat ze mijn vliezen hadden gebroken leek alles weer normaal en begonnen de weeën. Niet veel later was daar mijn zoon.

 Een jaar later zijn we getrouwd en jawel weer zwanger!

10392301_725393517559968_7271710865230776149_n

Deze keer wilde ik mijn gewenste thuisbevalling. Sterker nog, na mijn bevalling ervaring met Mats wilde ik dit zelf doen met mijn man zonder iemand erbij, een vrije geboorte.

De reactie van mijn man was natuurlijk zoals elke man zou reageren maar ik kan heel goed mijn zin doordrijven en met een zwangere moet je niet in discussie gaan. Hij had geen andere keuze dan mij  bij te staan. Bij de verloskundigen was het een ander verhaal. Die kwamen mij tegemoet door voor te stellen wel in huis te zijn maar dan in een andere ruimte. Zo kunnen ze zelf wel af en toe kijken of er problemen zijn en bij nood zijn ze in de buurt.

Geloof me als je je man meer wil betrekken tijdens de bevalling moet je echt een vrije bevalling voorstellen. Ik heb mijn man nog nooit zo zenuwachtig en meelevend gezien voor een bevalling. 

Mijn wens werd steeds sterker en door op internet te zoeken kwam ik op nog veel meer informatie terecht. Zo kwam ik op een site die vertelde over het uitkloppen van de navelstreng (iets waarvan ik nog nooit had gehoord) maar waar heel veel voordelen aanzitten.

Bij 32 weken begon ik last te krijgen van een te hoge bloeddruk en moest ik eerder stoppen met werken aangezien we het op stress gooide. Een druk gezin een drukke baan, een man met een eigen bedrijf het moest wel stress zijn. Mijn bloeddruk werd maar niet lager en aangezien ik echt geen medische bevalling wilde bleef ik roepen stress. Ik stemde in om naar een psycholoog te gaan om meer rust te leren creëren. Na mijn tweede afspraak bij de psycholoog, die voor de tweede keer weer te laat was, was ik het helemaal zat en heb ik dit dan ook op een hoogzwangere manier duidelijk gemaakt. Einde psycholoog.

Week 38 ontstonden er problemen bij het bedrijf van mijn man waardoor hij letterlijk 24 uur moest werken. Natuurlijk had dit geen positieve invloed op mijn bloeddruk en kwam de verloskundige elke dag mijn bloeddruk meten en was hij elke dag te hoog.  Bij 40 weken durfde de verloskundigen het niet meer aan en stuurde mij met tranen in mijn ogen naar het ziekenhuis.  Daar prikte ze mijn bloed en de waardes bleken niet goed te zijn. Ze wilde mij de volgende dag gaan inleiden. Ik ben toen naar huis gegaan in de hoop dat het die avond thuis nog zou komen. Ik was zo teleurgesteld dat ik die nacht niet ben bevallen en moest het nu overlaten aan het ziekenhuis, mijn inleiding stond immers al gepland.

Mijn gevoel vertelde me al dat het snel zou gaan. De zuster stelde voor nog even onder de douche te gaan staan om zo het proces te versnellen, dus dat deed ik. Onder de douche vertrouwde ik het al niet en heb dan ook niet lang gedoucht. De arts werd geroepen om te meten, waarna het bed van de rem ging om mij naar de verlos kamers te rijden. Zodra ze het bed van de rem haalde voelde ik het al ik moest persen.  Ik ben op de gang al begonnen met persen.  Op de verloskamer riepen ze nog dat ik mij benen moest vasthouden maar ik riep heel hard NEE en ben gewoon plat op mijn rug met mijn benen recht in bed bevallen. Mijn bevalling heeft officieel 7 min geduurd.

Niks geen  baarkruk of op mijn hurken bevallen maar gewoon plat op mijn rug in bed. De navelstreng was ook al doorgeknipt nog voordat ik het doorhad, niks uitkloppen. Spuit in mijn been, de placenta eruit en mijn bevalling was voorbij .

Floortje was geboren en met haar 2600 gram veel te klein voor het aantal weken zwangerschap. (Oorzaak mijn hoge bloeddruk).

Daar ging mijn vrije geboorte, mijn idee thuis te bevallen, het uitkloppen van de placenta en mijn verhaal.

Ik denk dat de conclusie is dat een bevalling niet te plannen valt en je het maar gewoon over je heen moet laten komen.

IMG_2197