De kledingkast van mijn man hangt vol met naveltruitjes!!!!
Ik heb het weer voor elkaar….!
Mijn man kan mij af en toe wel wurgen want als huisvrouw heb ik zo mijn beperkingen. Ik ben goed in koken en doe mijn best het huis zoveel mogelijk aan kant te houden (zo ver dat mogelijk is met vier kinderen). Okay met vier kinderen wil ik nog wel eens wat afspraken vergeten, vooral het consultatie bureau is niet zo blij met mijn vergeetachtigheid. Het is niet dat ik geen agenda bijhoud maar het probleem is dat je er dan ook op moet kijken en dat vergeet ik nog wel eens. Op onze koelkast hangt ook een weekplanner die ik perfect invul alleen hangt er dan een maand lang één en dezelfde week omdat ik hem niet aanpas aan de nieuwe week.
Deze beperking is vaak vervelend voor anderen en mijn kinderen maar mijn man heeft een ander probleem met mij.
De kledingkast van mijn man hangt vol met naveltruitjes!!!!
Je hoort het goed ‘naveltruitjes.’ Dit is niet omdat mijn man dit zo mooi vind of graag draagt maar omdat ik niet kan wassen.
Ik geeft het toe ” ik kan niet wassen.”
Bij mij is mijn was in vier onderdelen verdeeld, witte was, zwarte was, gekleurde was en bonte was. De handwas zit hier niet tussen tot grote frustratie van mijn man. Tegenwoordig legt hij zijn truien apart zodat ik ze niet mee was alleen is dan weer het probleem dat ik het nooit was.
Helaas ben ik nu zelf ook slachtoffer geworden van mijn eigen beperkingen. Mijn lievelingsjurk die ik net nieuw had is gekrompen.
Ik kan wel huilen en weet nu eindelijk wat mijn man al die tijd moet accepteren. Ik kan niet wassen en ik ben al die dure kleren ook niet waard!
Susanne
