Het is zover, de verbouwing is begonnen

Het is zover de verbouwing is begonnen.

Het zat er al even aan te komen maar het telefoontje dat ze de volgende dag zouden beginnen kwam toch nog onverwachts. We hadden de zolder al aardig leeggeruimd maar bij nader inzien stond er toch nog behoorlijk veel om in één avondje weg te werken. Voor wie het niet weet, wij gaan een dakkapel plaatsen en een vaste trap naar wat nu de opbergzolder is, “een zolder op de zolder”.

Straks hebben wij dan gewoon vier volledige verdiepingen, onze eigen mini Flat.

Dus na het telefoontje aan de slag, kinderen op bed en nog snel die laatste dozen uitzoeken terwijl mijn man ging hardlopen met een vriend. Wat die vriend nog niet wist was dat hij na het hardlopen gevraagd zou worden om even mee te helpen tillen. Eigenlijk kwam het dus perfect uit dat hij toevallig deze avond langskwam. Gelukkig is deze jongen niet vies van een klusje en altijd erg behulpzaam ondanks zijn eigen drukke leven. Een echte vriend die ik al heel lang ken en inzetbaar is als Barman, kok, fotograaf, bootcamptrainer en deze keer als klusjesman.

De volgende ochtend kon ik al moeizaam uit bed komen van het tot laat nog opruimen en hoorde ik de bouwvakkers al druk bezig zijn terwijl ik chagrijnig van de pijn al aan het mopperen was op de kinderen omdat ze niet van elkaar af konden blijven. Bram onze vaste bouwvakker moest al lachen toen hij me weer zag en vroeg of ik er klaar voor was.

Hij had zowaar medelijden met mij.

Bram is inmiddels onze vaste klusjesman en elke zwangerschap heeft hij hier wel een verbouwing gedaan, wij zijn vaste klanten zeg maar. Van te voren had ik hem al gewaarschuwd dat des te later hij zou beginnen des te kribbiger ik ging worden in mijn zwangerschap. Ik kan me ook nog goed herinneren dat gedurende de zwangerschap van Mats ik ook zo klaar was met verbouwen dat ik mij gewoon met Jente en wat speelgoed opsloot in mijn slaapkamer.

Deze keer zal dat moeilijk gaan met vier kinderen maar dat er momenten zullen komen dat ik liever het huis uit wil vluchten is zeker.

De eerste echte klusdag zit erop en het gat in het dak is al gemaakt voor de aankomende dakkapel. Mijn huis is omgeven met steigers en ik kon het niet laten om toch heel mijn huis te stofzuigen wetende dat het morgen weer zo’n stofbende zal gaan worden. Zwanger kan ik het gewoon niet aan om in een huis vol stof te zitten en morgen zal ik het waarschijnlijk weer doen (misschien wel twee keer aangezien ik niet hoef te werken en gewoon thuis ben).

Dag één overleefd nog heel veel dagen te gaan.