Voor het eerst naar de basisschool en de juffrouw op bezoek
Hoera 4 jaar en dan mag je naar de basisschool.
Heb je eerst als peuter 4 ochtenden mogen wennen, mag je daarna als kleuter 5 lange dagen in de week met je rugtas om naar school. Het wennen ging goed en ook de eerste twee dagen basisschool waren een feestje, tot de vraag kwam ” mam moet ik nu alweer naar school, moet ik nu elke dag naar school”.
Wat zijn het lange dagen en wat moeten ze al veel.
Bij de informatie avond van school, werd ons uitgelegd wat ze allemaal van onze kleuters verwachten in groep 1 (GROEP 1!). Zo moeten ze gaan leren stilzitten met een timer als hulpmiddel, al hun spelletjes moeten ze van te voren plannen op een planbord en elke week hebben ze een aantal ster opdrachten, die ze eind van de week af moeten hebben. Natuurlijk wordt dit en al hun andere vaardigheden ook nog eens met een Cito toets getoetst.
Wat moeten mijn kinderen het zwaar hebben met een moeder die totaal niet van plannen houdt en die binnen 5 minuten 10 verschillende dingen wil doen. Ik vind een planbord dan ook een goed hulpmiddel om in te zetten wanneer een kind ergens tegen aan loopt maar anders mogen ze van mij best wat flexibeler zijn. De timer waarop ze stil moeten zijn, die kan ik thuis ook wel gebruiken.
Niet alleen van de kinderen wordt er veel verwacht maar ook van ons ouders. Als ik zou willen of kunnen zijn er elke week wel dingen te doen op school. Het zijn vaak dezelfde ouders die zich hiervoor aanmelden merk ik op en ik moet opbiechten dat ik dat niet ben. Ik vergeet ook vaak van die dingen en ben misschien daarin niet de meest beste ouder. Moet ik dan oppas regelen voor mijn twee anderen kinderen, of zal ik ze met sommige dingen mee kunnen nemen? Ach ja mijn dochter zit nog maar een maand op de basisschool en ik moet er misschien nog aan wennen “hou ik mezelf maar voor”.
In die eerste maand komt ook de juf bij je kleuter thuis op bezoek. Gezellig een bakje koffie drinken, kletsen en natuurlijk je slaapkamer bekijken. Mijn dochter keek hier al dagen naar uit en staat te popelen om al haar speelgoed aan de juf te laten zien en dan bedoel ik ook alles. Ik daarentegen heb er toch wat meer stress van. Hoewel ik juist de relaxte moeder wil zijn ga ik toch als een dolle het huis poetsen. Het huis moet wel schoon en opgeruimd zijn als de juf hier komt, ze moet natuurlijk niet denken dat deze moeder rommelig en chaotische is.
Waarschijnlijk moet de juffrouw stiekem lachen bij het zien van een opgeruimd huis. Natuurlijk weet zij ook wel dat het huis weer ontploft als ze 5 min de deur uit is. Daar komt dan toch weer dat perfecte moeder syndroom om de hoek kijken. Natuurlijk werd dat beeld binnen 1 seconden teniet gedaan door mijn kinderen. De kinderen waren zo blij dat de juffrouw er was dat ze door elkaar heen aan het gillen waren wie als eerste zijn of haar speelgoed mocht laten zien en natuurlijk brullen als ze niet als eerste waren.
De spanning dat de juf er was zorgde ervoor dat de kinderen erg druk waren en heel hard door het huis gingen rennen. Van rennen ging het naar het springen op de banken, waarop ik weer moest reageren.
Het gesprek werd dan ook steeds onderbroken doordat ik als moeder op een zo pedagogische verantwoorde mogelijke manier mijn kinderen probeerde aan te spreken. Natuurlijk weet de juf ook wel dat als ze weg is ik mijn kinderen echt niet altijd netjes aanspreek maar het acteert zo leuk. Gelukkig werden mijn kinderen na de koffie een beetje rustiger en kon mijn dochter netjes haar slaapkamer laten zien.
Er werden nog wat afspraken gemaakt met de juffrouw en ze verliet ons huis met 2 huilende kinderen die niet wilde dat ze wegging.
Deur dicht en eindelijk nu kon ik weer even die perfecte moeder laten gaan en weer tegen mijn kinderen gillen dat ze niet op de banken mogen springen.
