Blikschade en schaafwonden

Voor deze week had ik al een blog klaarstaan, een blog waarin ik jullie wilden vertellen dat deze chaotische moeder er even helemaal doorheen zat. Dat ook mijn lichaam een grens heeft en dit mij op allerlei manieren probeerde duidelijk te maken.

De afgelopen week begon ik meer weg te hebben van een zeef. Als ze op mijn werk vroegen of ik iets uit de kast wilde pakken zat ik in een lade te zoeken. Het gebeurde zelfs dat ik op mijn werk stond terwijl ik vrij was en eigenlijk de dag daarna moest werken, “vind dan nog maar eens oppas voor vier kinderen”. Helemaal in de stress zat ik thuis en mijn man “zo lief als hij is” kwam eerder uit zijn werk om mij even gerust te stellen en gezellig samen met mij de kindjes op de fiets uit school te halen.

Wat denk je….?

Terwijl Jente achterop de fiets zit val ik languit met mijn fiets op de grond voor het schoolplein. Jente hard huilen en meteen stonden alle moeders om mij heen om ons te helpen. Jente had een grote schaafwond en ik een paar blauwe plekken. Daarna wilde Jente alleen nog maar bij papa achterop.

Voelde ik mij nu al een klunzige  en chaotische moeder, moest het ergste nog komen.

Omdat afgelopen week een drukke week was en het weer de eerste schoolweek was, had ik besloten ‘zonder overleg’ Jente vrijdag een halve dag thuis te laten (ze is nog niet leerplichtig). Het was 10 over acht, ik zat nog samen met de drie jongste in pyjama op de bank terwijl Robine haar jas aandeed om naar school te gaan. Op dat moment begon Jente hard te huilen want ze wilde ook naar school. Binnen 5 minuten mijzelf en drie kinderen aankleden ging mij niet lukken en dit probeerde ik haar uit te leggen. Robine die dit hoorde antwoorden “maar ze kan toch met mij mee”. Jente begon heel hard te roepen “jaaaa dat wil ik”, waarop ik ze aankeek en dacht “ja waarom ook niet”. Ik kleedde zo snel als ik kon Jente aan en zette haar bij Robine achterop de fiets. Terwijl ze wegfietsten bedacht ik mij.

Ik vond ze ineens zo klein en voelde mij schuldig.

Snel trok ik Mats en Floortje met alleen een t-shirt en een luier aan van de bank en zette ze achterin de auto terwijl ik snel achter ze aanreed. Terwijl ik in de stress voor een kruispunt stond, besloot een vrouw voor mij achteruit te rijden en reed vol tegen mij aan. Iedereen in de auto was Okay maar nu kwam het, ik moest uitstappen!!!!!!!

Dus daar stond ik, in de stress vlakbij school met mijn uitgelopen make-up nog van gisteren (had ik er niet afgehaald), mijn haar ontploft in mijn pyama.
Een moeder van school kwam ook kijken en zag mij staan en keek naar de kinderen in de auto die in hun luier achterin de auto zaten en vroeg heb je ontbeten in de auto.

NEE, dat ontbijt was nog van gisteren.

Van Robine kreeg ik een berichtje dat alles goed was gegaan en Jente in de klas zat, dat terwijl ik was aangereden. Ik voelde mij bij thuiskomst echt een waardeloze moeder en juist op dat moment belde er een vriendin. Emotioneel vertelde ik wat ik had gedaan en hoe slecht ik mij voelde en dat ik er helemaal doorheen zat en misschien dit ook maar gewoon moest accepteren.

Friends are the best therapy

Na mijn hart te hebben gelucht en een aantal goede adviezen van haar bedacht ik mij en besloot ik het even anders te gaan doen. Dit weekend ging ik even niks doen, even een weekend alleen met mijn gezin.
Mijn hoofd leeg maken en genieten.

Wil je weten wat ik allemaal heb gedaan..? Bekijk aanstaande zondag mijn vlog. Voor meer videos abonneer je op mij youtube kanaal.