Zo trots op deze jongen
Tot aan de zwangerschap van Pippi (bijna 2 jaar) kreeg hij nog de borst. De vraag was niet ‘hoe ik het zo lang kon volhouden’ maar eerder ‘hoe kom ik er van af!’
Hij wilde liever niet eten maar het liefst de hele dag drinken bij mij. s’ Nachts was ik veranderd in zijn speen. Tot op het bot verwent met liefde en aandacht tot grote frustratie van Robert want die wilde het bed weer van ons samen.
En hoe goed je ook je best deed dit te voorkomen, gebeurde het toch!
Tijdens onze reis in Portugal ben ik zwanger geraakt van Pippi. In de camper ging het mis en ik kan je vertellen dat dat geen succes is. Terwijl alle kinderen sliepen dachten de mensen die voorbij liepen dat er een plaatselijke aardbeving was. Het is dan ook bij die ene keer in de camper gebleven.
Aangekomen in Nederland en dikke tranen tijdens onze eerste filmavond met de kinderen keken Robert en ik elkaar aan.
Ja hoor het is weer zo ver, ik ben zwanger.
Na de positieve zwangerschapstest meteen de verloskundige gebeld en haar woorden op mijn vraag of de borstvoeding nu wel zou stoppen vergeet ik nooit meer.
‘Nee hoor dat hoeft helemaal niet, misschien kan je er een blog over schrijven met een baby en een peuter aan de borst’ zei de verloskundige serieus.
Thuis aangekomen heb ik meteen mijn moeder gebeld. ‘Dit ga ik echt nooit doen!’
Die nacht mocht Seppe bij mijn moeder logeren om alvast te wennen aan het slapen zonder zijn moeder zijn speen en kon ik even bijtanken. Bijtanken om het de komende nachten vol te houden.
Het huilen heeft daarna twee avonden geduurd en toen was het klaar! Hij sliep in zijn eigen bed en de borstvoeding was gestopt.
Daar gebeurde het al dat zijn zusje zijn plaats in bed innam.
Seppe de jongste en mega verwent door iedereen kreeg een zusje.
Wat was ik bang dat jij jaloers zou zijn maar wat ben je lief. Lief voor je zusje en soms zelfs een beetje dwangmatig want er gaat geen uur voorbij dat ze geen kusje van je krijgt.
En voor wie denkt dat Seppe nog steeds in zijn eigen bed slaapt heeft het mis. Elke nacht rond 3:00 hoor ik daar weer voetstappen van de trap en kom je er gewoon weer bij liggen en heeft Floortje een uur later pech want die moet dan bij het voeteneind verder slapen.
Ja het bed ligt soms vol met kinderen en ik doe soms geen oog dicht maar goed nu kunnen en doen ze het nog.
