Gemaakt in een camper

13 maanden geleden is Pippi in deze camper in Portugal gemaakt.

Terug in Nederland, midden in de eerste lockdown kwam ik erachter dat ik zwanger was en heel eerlijk vond ik dit in het begin niet zo leuk! 

Juist tijdens het reizen zei ik tegen Robert ‘dit is wat ik wil’. 

‘Ik wil vaker weg met het gezin en met zijn allen op avontuur’. 

Terwijl ik dit zei was Pippi al aan het innestelen in mijn baarmoeder en had ik nog geen idee wat ons allemaal te wachten stond.

Terug in Nederland ging het land op slot en daar waar we eerst geen thuisonderwijs mochten geven werd het in één klap verplicht. 

Gedurende het thuisonderwijs voelde ik het al en ook Robert had een paar keer met een schuin oog naar mij gekeken. 

Eigenlijk was de zwangerschapstest een bevestiging van iets wat wij al wisten en ik kon er heel eerlijk niet meteen van genieten.

Pas bij 12 weken na de uitslag van de Nipt test en er serieus gevraagd werd of wij vanwege het downsyndroom de zwangerschap wilde beëindigen ging er bij mij weer een knop om.

Dat ik er in eerste instantie niet van kon genieten betekent niet dat ik haar kwijt wil.

Ik transformeerde van die onzekere moeder die niet zeker wist of ze van nog een kindje kon houden naar een leeuwin! 

Niemand komt aan mijn kindje! 

Op dat moment voelde ik de liefde voor dit meisje in elke cel van mijn lichaam en nog! 

Na nog veel meer diagnoses verder leek de kans op reizen verkeken maar niets is minder waar. 

Pippi doet het fantastisch en gaat gewoon mee met de camper al zullen onze vakanties zich voorlopig nog beperken tot Nederland maar dat geeft niet. 

Alleen al dat dit nu kan met al onze kinderen maakt mij trots. 

Hoe kan het eigenlijk ook anders als je gemaakt ben in een camper. Dan ben je gemaakt voor avontuur!